Ontdekkingstocht Nieuw Zeeland (zuid)

Nadat het Noorder eiland is verkend en veel nieuwe avonturen ontdekt te hebben ging ik richting Picton (havenplaats in Zuiden). Na aankomst reden we door de prachtige omgeving genaamd Malborough Sounds. Dit gebied is voornamelijk bekend vanwege de vele wijngaarden. De regio staat voornamelijk bekend door de populaire Sauvignon Blanc wijn. (veel wijn bij Doyles waren afkomstig uit deze streek). Natuurlijk moest er ook een proeverij gedaan worden en voor een goede backpackers prijs konden er verschillende wijnen geproefd worden. Na deze culinaire ontdekking gingen we verder na onze eindbestemming van de dag Kaiteriteri, dit is een klein strandplaatsje dichtbij het Abel Tasman National Park. Bij aankomst werd er een partij criket gespeeld op het mooi nabij gelegen strand. S'avonds werd de zeer populaire 'goon-wine' gedronken (goedkope 3 liter pakwijn). De wijn wordt overgeschonken in Lemon&Paeroa (populaire zoete frisdrank in Nieuw Zeeland) flessen, deze maatregel werd genomen, omdat er in veel hostels geen alcohol genuttigd mag worden, haha je wordt creatief als backpacker !

De volgende ochtend stond er een totale nieuwe ontdekking gepland voor mij. De omgeving werd verkend vanuit de lucht. Er werd een skydive gedaan van 16500 ft (+/- 5 km). Ik was niet echt heel nerveus voor de sprong, ik was meer erg enthousiast omdat dit een van de dingen was die ik sowieso wou doen. Daar gingen we dan in een klein vliegtuig, naar wat sightseeing vanuit de lucht klommen we tot een hoogte van 16500 feet, de deur ging open en,,,,,,, SPRINGEN !!. Wat was dat een adrenaline kick zeg, echt super gaaf. Er is ook een mooie video van gemaakt, kom gerust een keer langs om deze bekijken :P. Na deze unieke ontdekking gingen we verder langs de prachtige Westkust van Nieuw Zeeland. Onderweg werd er gestopt om een van de vele mooie kustwandelingen te maken. Die avond werd er overnacht in Westport , een klein mijnplaatsje. In dit spookachtige dorpje werd een pubcrawl gedaan. Tijdens deze crawl werd je met een been vast gebonden aan het been van een ander. Dit leverde hilarische taferelen op. Nadat we langs enkele kroegen zijn gekropen en enkele biertje later gingen we de volgende dag verder langs de westkust omlaag om uiteindelijk aan te komen bij Lake Mahianapua. Die avond stond de bekende 'Kiwi-bonte-avond' gepland. Het thema van die avond was 'Retro'. Vanwege het hostel in de middel-of-know-where ligt , werd er onderweg gestopt om enkele inkopen te doen. Bij de lokale kringloop werd een goedkoop kostuum gevonden. Ik vond een witte smoking en een gekke bril en leek op een foute personage uit Miami Vice of een criket referee. Bij aankomst werd er eerst een fanatiek partij voetbal gespeeld bij het meer, wat we natuurlijk wonnen. De eigenaar van de pub/hostel was een 70 jarige oude man, de man verzorgde eerst voor een heerlijke bbq en daarna kon het feest beginnen. Er waren leuke personages die avond zoals; Julio Cesar, hippie's, Jezus, mannen als vrouwen, etc.

Na een zeer geslaagde bonte avond ging de ontdekkingsreis verder richting Frans Josef, waar de glacier beklommen werd. De tocht op de glacier duurde circa 8 uur, dus verblijven wij twee dagen in dit plaatsje. We verbleven in een prachtig hostel complex aan de voet van de bergen. Met een van de jongens werd die middag een wandeling gemaakt door de prachtige omgeving met bergen en bos. De volgende dag rond de klok van 9u gingen we richting het kantoor om de uitrusting te krijgen voor de wandeling (jas,schoenen, spikes) en om vanuit daar met de bus naar de voet van de glacier te rijden. Daar werd de groep opgedeeld en onder begeleiding van een gids werd de tocht gestart. Het was een indrukwekkende ontdekkingstocht op en door de glacier. Je liep door cliffs met kristalhelder blauw ijs en kroep door smalle doorgangen. Na afloop van deze prachtig wandeling hadden we toegang tot de hotpools, wat een heerlijke bijkomstigheid was naar deze koude tocht. In de pool moesten natuurlijk ook de L&P flessen meegenomen worden. Daar lig je dan in het bad met 10 mannen en 10 flessen en maar zeggen tegen de mensen dat je goed moet blijven drinken, ahaha. Na een zeer gezellig avond in de hot pools gingen we de westkust verlaten en richting het binnenland in om precies te zijn naar Wanaka. Het landschap verander ook meteen tijdens de reis. Aan de westkust waren veelal tropische bossen zodra we meer het binnenland introkken veranderde het landschap meer in een droge omgeving met veel rosten en planten. Wanaka is gelegen aan een prachtig meer. Het hostel was direct gelegen aan het meer en aan een groot park, waar natuurlijk weer een partij voetbal gespeeld werd. (opnieuw gewonnen natuurlijk ). S'avonds werd er een rustige filmavond gepland. Na een ontspannen avond gingen we de volgende opweg naar de adventure hoofdstad van de wereld ' Queenstown' .

Opweg naar Queenstown werden er enkele stops gemaakt bij een van de vele prachtige lakes , het blijft een ontdekking hoe mooi dit land is. Voordat we arriveerde in Queenstown werd een bezoek gebracht aan H.J. Hackett bungy. Dit is de oprichting van de eerste bungy en die werd gedaan op deze locatie (Kawarau Bridge). Hier werd een video vertoond over de geschiedenis en de verschillende varianten van Bungy. Vanaf dit moment kunnen mensen overgehaald worden om te gaan of juist niet . Ik had besloten om de angst van bungy jumpen te willen ontdekken. Als je het doet, moet je het goed doen, dus besloot ik de Nevis Jump (134 meter ) te doen. Vervolgens gingen we opweg naar het hostel om de spullen te stallen en klaar te maken voor de jump. Bij aankomst stonden mijn Canadese vrienden mij al op te wachten . Het was erg leuk om hen weer te zien, na een snelle babbel moest ik opweg naar de bungy jump. Na een 40 minuten rijden kwamen we aan bij de kabelbaan waarvan we zouden gaan springen. De zenuwen begonnen nu wel toe te nemen. Het 'goede' nieuws was dat ik de eerste was die moest springen. Eenmaal in de stoel beland om het elastiek te bevestigen aan mijn voeten steeg de spanning meer en meer. Krampachtig liep ik naar het einde van de springplank. Pffff,,, wat een hoogte, zeg ! en dan 4,3,2,1....BUNGY... Daar ging ik richting de afgrond, maar wat een bevrijdend gevoel gaf die sprong. Ik schreeuwde van opluchting alsof ik de enige was op die plek, heerlijk. Het was een hele ontdekking hoeveel angst je lichaam krijgt bij zoiets onnatuurlijks, maar ik zou het zo weer doen ! Na deze super ervaring werd er een hapje gegeten met de andere springers en s'avonds werd de sprong gevierd in de kroeg met de andere mensen van de groep. Queenstown is tevens de beste partytown van nieuw Zeeland en dat heb ik geweten. De dagen bestonden voornamelijk uit; pubcrawls, slapen, eten, chillen, uitgaan, etc. Na het paasweekend verlieten elke dag wel enkele mensen uit de groep, gevolg was dat er ieder avond weer een afscheidsfeestje was. Na vele dagen drinken en de meeste mensen Queenstown hadden verlaten besloot ik om het weekend naar Dunedine te gaan. Dunedine is de studentenstad van het zuider eiland en tevens heeft het veel Ierse invloeden hier wat goed zichtbaar is in de architectuur. De eerste werd de stad verkend en ook een bezoek gebracht aan de steilste straat van de wereld. S'avonds werd er niet gestapt maar rustig een boek gelezen (jaja een boek). De volgende ochtend werd er een wandeling gemaakt in de omgeving, met de bus ging ik op weg naar een dorpje verderop waar verschillende wandelroutes waren. Sommige tracks waren niet altijd goed te volgend waardoor ik soort van de weg kwijt was en soms door struiken moest, langs de schapen naar beneden moest om de tracks weer te vinden, lekker avontuurlijk laat ik maar zeggen. De omgeving was erg mooi met de prachtige groen heuvels en de vele bossen. Na een heerlijk ontspannen weekend in Dunedine ging ik terug naar Queenstown om vanuit daar weer door te gaan richting het Noorden van het eiland. De trip van Queenstown naar Kaikoura was een lange tocht (10 uur). Kaikoura is een klein visserdorpje dat voornamelijk bekend is vanwege de gigantisch grote sea wildlife zoals ; dolfijnen, walvissen, orka's, zeehonden, albatros vogels,etc. Het unieke aan deze plaats is dat de dieren dicht bij de kust zijn en hierdoor gemakkelijk te bekijken zijn. De volgende dag ging ik met de dolfijnen zwemmen, ik had al een dolfijn gezien in Bali, maar wat ik hier zag was ongelooflijk. We sprongen in het ijskoude water en werden omringd door meer dan 200 dolfijnen, die echt op enkele tientallen centimeters van je vandaan zwommen, echt tof. Na een half uur gezwommen te hebben met de dolfijnen gingen we terug richting wal. Op de weg terug maakte de dolfijnen nog enkele prachtig sprongen en backflips. Het was een unieke ontdekking naar deze prachtige dieren. De volgende ochtend werd er voordat ik vertrok nog een wandeling gemaakt langs de kust en een bezoek gebracht aan de zeehonden. De ontdekkingstocht is bijna aan zijn einde, de laatste bestemming is de stad Christchurch . Dit is de stad die in februari 2011 zwaar getroffen is door een aardbeving. Ik wou graag de schade met eigen ogen zien en het is inderdaad erg indrukwekkend. De toegang tot het getroffen gebied was verboden. Het hele centrumblok was verdwenen, echt heel raar om te zien. Vanuit Christchurch vloog ik terug naar Sydney.

Aangekomen in Sydney voelde het een klein beetje als thuiskomen. Het gaf mij een fijn gevoel om terug te zijn. In de laatste vier dagen werd er afgesproken met verschillende vrienden van hier. Zaterdag avond had ik nog een groot feest bij een van de oud collega's . Het was een feest bij haar thuis en ze woonde in een gigantische villa en er waren meer dan 100 mensen, echt tof. Na veel feesten en iedereen weer gezien te hebben.

Helaas komt aan alles een einde, dus ook aan deze trip. Het was echt een geweldige ervaring en blij dat ik het gedaan heb. Ik heb alles gezien wat ik wou, veel vrienden gemaakt, mijn Engelse taal is sterk verbeterd en heb tevens mij zelf beter leren kennen. Ik vlieg vanavond terug naar Nederland en onderweg wordt er een stop gemaakt in Taipei voor een dag. Woensdag ochtend kom ik weer terug in het koude kikkerlandje.

Ik wil iedereen bedanken voor het volgen van reisverhalen en alle leuke reactie's , het erg fijn om deze te lezen.

SEE YOU MATE !

Ontdekkingstocht Nieuw Zeeland (Noord)

Na mijn prachtige avonturen in Australië stond een ontdekkingsreis gepland richting Nieuw Zeeland. De bekende Nederlandse Ontdekkingsreiziger Abel Tasman was in 1642 de eerste Europeaan die voet aan wal zette aan de westkust van het zuider eiland van Nieuw Zeeland. De lokale Moari bevolking verjoegen de scheepsvloeten van de Abel Tasman en hij keerde terug naar Australië. Vele jaren later werd het land alsnog verkend door James Cook. In navolging van Abel Tasman stond ik klaar voor een ontdekkingsreis door het prachtige land met een grote variatie aan natuurgeweld.

Vanuit Brisbane vloog ik richting Auckland waar ik aan het begin sta van een 5,5 weekse-rondreis door Nieuw Zeeland. Vanuit het vliegveld ging ik met een bus richting het centrum , terwijl ik aan het wachten was op de bus kwam ik in contact met een Duitse jongen . Ik besloot om met hen mee te gaan naar een hostel waar hij al een boeking gemaakt had. S'avond hadden we samen een biertje gedaan in de naastgelegen pub. We besloten om de volgende dag samen Auckland te gaan verkennen. Auckland is een kleine grote stad, met weinig highlights en leuke spots, helemaal naar bezoeken aan steden als'; Sydney ,Melbourne en Hanoi is Auckland niet erg bijzonder. Een leuke bijkomstigheid was dat de Volvo Ocean Race van start ging vanuit de haven van Auckland . Er waren diverse activiteiten gepland rond de haven, wat zeker de moeite waard was om een bezoek aan te brengen.

De volgende sta ik aan het begin van mijn ontdekkingstocht door NZ. Mijn vervoersmiddel voor deze ontdekkingstocht was de groene Kiwi Experience bus ( een tour organisatie waarbij je op verschillende plaatsen uit kunt stappen en vervolgens weer kunt opstappen). Mijn eerste bestemming was richting het noorden Bay of Island. Deze plaats is voornamelijk bekend door de mooie eilanden, doordat ik nog steeds een last had van keelpijn heb ik die dag weinig ondernomen. De volgende dag stond een trip gepland richting het noordelijkste punt van Nieuw Zeeland (Cape Reinga) waar twee oceanen elkaar ontmoeten (Tasman Sea and Pacific Ocean). De gids die dag was de nieuw Zeelandse Bert Visser ( wat was hij druk zeg, hahah). De tour was niet erg indrukwekkend alleen de ontmoeting van de twee oceanen was erg bijzonder om te zien. Na drie dagen door gebracht te hebben in het noorden ging ik weer richting Auckland om een stop te maken in Whangarei om een duik te maken op een van de mooiste duikspots van de wereld. Al gauw bleek mijn duikactiviteit in het water te vallen, want de weersomstandigheden waren erg slecht. In een dag viel net zo veel regen als in een normale maand. In het kleine hostel boven op de berg was de enige activiteit die werd gedaan is films kijken met de andere 4 gasten en slapen. Na twee innoverende twee dagen ging ik terug naar Auckland om vervolgens in zuidelijke richting te vertrekken . In de busreis richting Auckland ontmoette ik twee Canadese jongens , het klikte erg goed en met hen reisde ik naar de volgende bestemming Hot Water Beach. Deze plaatst is bekend vanwege het strand, op het strand kun je een kuil graven en zo je eigen hot pool creëren. Erg gaaf alleen jammer was dat het de hele dag regende. Zo is NZ niet erg leuk en bijzonder met al die regen. Na opnieuw een film avond vertrokken we de volgende dag richting de Waitomo Caves waar een super gave activiteit stond gepland. In de groten werd Black Water Rafting gedaan. Hierbij ga je abseilen in de grot (40 meter) om vervolgens met een zipline naar beneden af te dalen. Daarna werd er in banden afgedreven door de grot om alle glowworms (rupsen die licht geven) te bezichtigen. Het leek alsof men allemaal lichtjes hadden gemonteerd in de grot, erg bijzonder. Als laatste werd er een trekking gemaakt door de grot waarbij er zowel gekropen, gezwommen en geklommen worden door smalle doorgangen en watervallen. Na een 5-uur durende tocht door de imposante grot wat echt een super belevenis was gingen we terug naar het kantoor om daar een heerlijk kop soep te eten. Na deze adrenaline rush gingen we richting Rotorua . In deze plaats wordt de moari cultuur nog sterk gehandhaafd en tevens zijn er veel aardwarmtebronnen. Die middag stond eerst een luge race (in een soort van roddelkar ga je de berg af) gepland met een aantal jongens. Gevolg is als je met een groep mannen gaat racen dat de testosteron gehalte erg hoog wordt en er veel gebukt en zelfs enkele mensen vlogen uit de baan. Ik zelf was ook slachtoffer nadat een wesp mij in mijn oor stak en hierdoor de controle over de roddelkar verloor .

Die avond stond er een Moari cultuur avond gepland. We werden opgepikt met een bus om richting een typische Maori dorpje af te reizen. Tijdens de busreis werden al enkele gewoontes en woorden bij gebracht zoals : kia Ora = Hallo, bedankt, etc . Waka = vervoersmiddel. Bij aankomst in het dorp moest een ceremonie gedaan worden om het dorp in te komen. Een persoon uit de groep is de ' Chief' . Deze persoon wordt uitgedaagd door de krijgers. De krijgers proberen met gekke sprongen en bekken je te imponeren. Het enige wat de ' Chief' niet mag doen is lachen. Na enkele rare sprongen en gekke bekken en geluiden werd de proef goed doorstaan. We konden nu het dorp betreden. In het dorp was de mogelijkheid om de ' Haka' (imposante oorlogsdans) te leren. Ik was bereid om deze dans te leren wat een erg leuke belevenis was. Verder werd de avond gevuld met dans en werd er eten bereid op een typische maori 's manier (in de grond dmv van aardwarmte). Het eten was echt verrukkelijk .

Na meer geweten te komen over de maori cultuur gingen we de volgende dag op weg naar Taupo. Onderweg werd er nog een wandeling gemaakt in het Redforest en een bezoek gebracht aan de Huka Falls (meest krachtige waterval van de wereld 220.000 L/sec). Taupo is een klein dorp dat gelegen is aan een groot meer dat is creëert door een grote vulkaanuitbarsting (de grootste ooit). Die middag werd een bezoek gebracht aan een natuurlijke hot spring. Hierbij stroomt warm water in de rivier en zodoende ontstaat er een heerlijk warm bad. S'avonds werd er op een van de kamers enkele leuke drink games gespeeld om vervolgens naar verschillende bars te gaan. Na een zware avond stond er de volgende dag weinig gepland. In eerste instanties stond Tongoririo crossing gepland, maar deze werd door de slechte weersomstandigheden geannuleerd. Ik wou graag deze wandeling maken want het is een van de mooiste eendaagse wandeling dus besloot ik om mijn verblijf te verlengen met twee dagen. Dit betekende alleen dat ik afscheid moest nemen van mijn goede Canadese vrienden. Als klein presentje kreeg ik een klein teddybeertje mee om deze mee te nemen naar het einde van onze trip (Queenstown) om elkaar dan weer ontmoetten. Nadat het merendeel van de mensen de volgende dag verder afreisde richting het zuiden, ging ik met de overgebleven mensen de Tongariro Crossing doen. In deze 7-uur durende tocht werd de volkaan beklommen door een fantastische lava landschap. Het was een erg indrukwekkende trekking. De laatste dag in Taupo hadden we een scooter gehuurd en de omgeving rondom het meer verkend. We hadden die dag eindelijk fantastisch weer wat de omgeving nog mooier maakte. Na 4 dagen Taupo werd er verder afgereisd richting River Valley. Dit is een heel klein dorp gelegen aan de Rangitikei River. Dit landschap wordt gedomineerd door groen glooiend landschap met voornamelijk schapen. Deze locatie is bijzonder vanwege dit een van de beste plekken is voor Rafting. In de rivier zijn deel van de hoogste graad (5) voor amateur niveau. De volgende ochtend werd er vroeg opgestaan om te beginnen aan onze avontuurlijke tocht over het water. Tijdens de tocht werd er gevaren over stroomversnelling en watervallen. Na opnieuw een goede dosis adrenaline werd de tocht voorgezet richting de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Nee niet naar Auckland of Christchurch maar WELLINGTON. Aan het einde van de dag arriveerde we in de hoofdstad. In de bus was een grote groep Engelse jongens, zij nodigde mij uit om in te drinken op een van de kamers om vervolgens het nachtleven van Wellington te verkennen. Het was een zware maar een geslaagde avond. De volgende dag ging ik naar het Te Papa museum. In dit museum worden verschillende aspecten mbt Nieuw Zeeland ten toongesteld zoals: volkaan, aardbevingen, flora en fauna en de maori cultuur. Na een leerzaam bezoek aan dit gratis museum heb ik een wandeling gemaakt in en rond de stad. Wellington is een erg mooi stad met een erg goede vibe (zuid Europese sfeer) . Wellington was de laatste bestemming van het Noorder eiland en de volgende dag werd de oversteek gemaakt richting Picton wat gelegen is op het zuider eiland.

Op het zuider eiland staan ook weer veel nieuwe belevenissen te wachten voor mij tijdens mij ontdekkingtocht door Nieuw Zeeland.

ps. Ik wil de mensen die nou een mindere periode doormaken, veelbeterschap wensen vanuit Nieuw Zeeland !!!

Ayers Rock and East Coast

Donderdag 23 februari was het zover het “ normale” leven werd ingeruild voor weer nieuwe reisavonturen in Australië en Nieuw Zeeland. Die ochtend vloog ik naar Ayers rock (centraal Australie), waar ik werd opgepikt om aan een 3 daagse rocktour deel te nemen. Tijdens deze tour bezoek je een aantal prachtige rotsformatie/bergen in de Outback. In de middag werd ik opgepikt bij het vliegveld Ayers Rock, wat een goede keuze was om daarop te vliegen, vanwege het meerendeel van de groep al een 7 uur durende rit erop had zitten. De eerste stop was bij Uluru, de grootste rotsformatie ter wereld. We stopte om enkele mooie shots te maken, wat zo mooi wat de het een beetje onwerkelijke foto’s lekken. Vervolgens werd er een wandeling gemaakt rondom de rots. Een belangrijk aspect tijdens de wandeling was om veel water te drinken want de temperatuur daar lag tussen de 38-43 graden, dat zijn andere temperaturen dan in het koude kikkerlandje. De gids vertelde tijdens de trekking over de geschiedenis van de rots en de Aboriginals-cultuur. Het gebied is nu weer in het bezit van de Aboriginals en uit respect voor de religie , mogen er op enkele locaties geen foto’s gemaakt worden. Na de wandeling gingen we naar een mooie spot om de zonondergang te zien . We waren zeker niet de enige, met bussen tegelijk kwamen mensen van middelbare leeftijd kijken naar de sunset onder het genot van een glaasje bubbels en enkele culinaire hapjes ( zo kan het ook?) Na de sunset sessie gingen we naar de campground om onze swags (soort van matras met een hoes erom heen, waar je in slaapt) klaar te maken voor de nacht. Het was een leuke ervaring om op de grond te slapen en je had volledig zicht op de miljoenen sterren aan de hemel, je kon zelfs de hele Melkweg zien. De volgende ochtend gingen we vroeg op 4.30 om opnieuw naar dezelfde spot te gaan om ditmaal de zonsopgang te bekijken. Persoonlijk vond ik de zonsopgang nog indrukwekkender.

De volgende bestemming was een mooie wandeling te maken in de Valley of the Wind of terwijl Kata Tjuta. Die is een grote rotsformatie met voornamelijk ronde vormen. Ook deze formaties hebben een spirituele betekenis voor de Aboriginals. Het was een erg mooie wandeling het leek wel of op je op de maan aan het wandelen was. S’ avonds werd er opnieuw gekampeerd in de buitenlucht en werd er gezamenlijk eten bereid op het kampvuur, het is een erg leuke ervaring het outback leven.

De laatste dag gingen we op weg naar de King Canyon, waar opnieuw een erg mooie wandeling gemaakt werd. De King Canyon heeft veel weg van de Grand Canyon in Amerika,ook hier zijn veelal rode rotsachtige zandstenen. Na het bezoek aan dit imposante natuurgeweld gingen we terug naar Alice Springs ( enige grote plaats in de Outback). Na een 7 uur durende rit kwamen we aan en konden we naar onze hostels om ons op te frissen. S’ avond werd er met de hele groep nog gezellig een hapje gegeten in een bar en enkele biertje genuttigd.

De volgende dag vloog ik vanuit Alice Springs Airport richting Brisbane. Aangekomen in Brisbane City kon ik zwaar bepakt opzoek gaan naar een hostel. Na enkele straten afgestruind te hebben vond ik een hostel 50 meter vanaf het punt waar ik begonnen was, hahah. In het hostel moest deelde ik mijn kamer met enkele NL-ers en met hen werd s’avonds het nachtleven van Brisbane verkend. De dag erna moesten de calorieën van de nacht ervoor verbrand worden, dus werd er een grote wandeling gemaakt in en rond het centrum van Brisbane. Brisbane is de hoofdstad van de state Queensland en is een van de grote steden van Australië. De stad is mooi gelegen aan een rivier die meanderend door de stad. Langs de rivier zijn veel mooi parken waar men de drukte kan ontvluchten en lekker kunnen ontspannen. Brisbane is langs niet zo bruisend als Sydney, maar toch na het bezoek van verschillende steden, doet het mij niet zo veel meer, mijn voorkeur gaat nu meer uit naar mooie natuurgebieden. (jaja Stijn word volwassen). Na twee dagen Brisbane hield ik het voorgezien en nam ik de bus richting Hervey Bay. Vanuit deze plaats had ik een 3 daagse tour geboekt naar Fraser Island ( grootste zandeiland van de wereld 1600 km2). In het pakket zat ook een overnachting voor en na de tour. De avond voor de tour werd eerst een briefing gedaan en werd de indeling van de jeeps bekend gemaakt. Al gauw bleek dat er veel NL-ers aanwezig waren. Mijn voorkeur gaat normaal niet uit om met alleen Nederlanders om te gaan, want ben niet naar de andere kant van de wereld gekomen om Nederlands te praten. De sfeer was meteen erg goed en er werd meteen enkele biertjes genuttigd.

De volgende ochtend werd er begonnen met een inspecties van de ROSE-jeeps. Na de inspectie gingen we boodschappen inslaan voor de komende dagen tevens werd er veel bier ingeslagen. De koelbox werd maximaal gevuld met bier. Nadat alles ingeladen was gingen we richting naar Fraser Island. Aangekomen op het eiland werd de 4wd ingeschakeld en gaan met die banaan. Het was echt super gaaf we mochten ze de jeep besturen en racen over de hobbelige zandwegen met mul zand en langs de branding op het strand. Een van de mededeling tijdens de briefing was dat er absoluut geen zoutwater over de auto mocht komen. Ik reed mooi langs de branding met een 80 km/uur en aan de linkerzijde zagen we enkele vrouw schoon staan, daar moest natuurlijk even naar getoeterd en gezwaaid worden, alleen vergat Stijn een beetje acht te geven op de auto en FLAAASHHH,, een hele golf zout water over de auto, oeps. Gelukkig merkte de gids niets en konden we door rijden. Na een mooie tocht over het eiland gingen we naar een campground om onze tentje op te zetten en eten te bereiden. De sfeer was erg goed en s’nachts werd er nog een mooi kampvuur gebouwd en werden er veel biertje soldaat gemaakt. De volgende ochtend gingen we onze tocht voorzetten richting het noorden van het eiland, waar een mooi cliff was en enkele mooie wateren. Het water was echt perfect , dus beter kon niet. Die avond moesten we opzoek naar een locatie voor onze tentenkamp, we vonden een plek tussen twee andere kampen van andere bedrijven. S’avond werd er weer gezamenlijk eten bereid. Laat in de avond moesten we (enkele jongens) op verkenningstocht bij een van de andere kampen. Bij het kamp was een groot feest aan de gang, het nadeel was dat we de avond te veel gedronken dat de biervoorraad leeg was. We moesten opzoek naar een bottleshop ,onze gids zei dat er een was 10 minuten lopen, maar het was geen 10 minuten maar eerder 1 uur lopen. Na een lange wandeling vonden we de shop en kochten enkele flessen wijn (wat mannen wel niet doen voor drank, pff). De laatste dag brachten we een bezoek aan Lake Mckenzie, dit is een super helder blauw meer met prachtig witte stranden. Hier werd enkele uren heerlijk ontspannen om vervolgens weer terug te keren naar het vaste land. Die avond werd er nog overnacht in het hostel.

Na opnieuw weer een geweldige tour gemaakt te hebben door een van Australische mooiste plekken ging ik op weg naar Byron Bay, dit is een erg mooi klein surfdorpje met een geweldig ontspannen sfeer. In Byron Bay had ik weer afgesproken met Mart (jongen uit BK5-tijd) We zaten in een gezellig en relax klein hostel net buiten het centrum. Mart had al kennis gemaakt met enkele mensen en met hen gingen we meteen het nachtleven maar verkennen. We belandde die avond in de Cheeky Monkeys ( party bar) die veel weg had van de Aspen Valley. Na een geslaagde avond in de bar gingen de volgende dag naar het mooie strand om mijn eerste surfles te krijgen van Mart. Ik had een groot board gehuurd en daar ging surfdude Stijn. Het surfen lijkt niet zo moeilijk het enige wat je moet doen is “ met je board achter de golven peddelen en vervolgens proberen een golf te pakken en als je voldoende snelheid hebt vanuit de lig positie rechtop je board gaan staan” aldus surfleraar Mart. Alleen het pedellen achter de golven bleek al niet gemakkelijk te zijn, tevens was ik gehavend aan mijn hand (ontstoken wond) wat het proces ook niet bevorderde. Het lukte mij om enkele golven te pakken alleen het opstaan was erg lastig. Het surfen was een leuke ervaring en tevens een goede fitnessoefening. De volgende dag besloten we om naar het Hippie dorp Nimbin te gaan. Het dorpje bestond uit een straat met allemaal hippie huisje en op elke hoek werd je gevraagd om wiet of cookies te kopen. Na 10 minuten hadden we het wel gezien, maar we moesten nog 2uur wachtten voordag de bus terug gingen dus besloten we maar om in de pub te gaan zien en hebben we goede gesprekken gevoerd. Het leven in Byron bay is erg chill onze dagen bestaan voornamelijk uit slapen, surfen, eten, stappen. Tevens kunnen Mart en ik het erg goed vinden samen en hebben we een leuke tijd.

We hadden samen het idee om te gaan vissen in de oceaan, want dat is wel het ultieme backpackers-leven,om je eigen vis te vangen en deze dan op te bakken. We gingen op weg naar de winkel om de visspullen te kopen. We hadden het idee om een lange lijn te maken , met daaraan een aantal haken aan geknopte en die in de zee te brengen. Bij aankomst werden de spullen uitgestald , al gauw bleek dat we alle haken kwijt waren. Ik besloot als een topatleet te sprinten naar de viswinkel bij aankomst bij de winkel waren de lampen gedoofde en het bordje van “ Closed” werd getoond. Terug gekomen op het strand had Mart uiteindelijk de haakjes terug gevonden, helemaal blij. De lijn werd uitgerold en vele haken werden eraan geknopt. Nadat alles was gemonteerd liepen we de zee in met de lijn, maar halverwege knapte het draad (wat normaal niet moet kunnen). De volgende dag besloten we met het draad terug te gaan naar de winkel en voor hetzelfde geld kregen we dikker draad. Die avond werd er opnieuw een poging gedaan. We hadden het aas van de dag ervoor ingegraven, helaas bleek het niet goed meer te zijn, opnieuw kon ik in een sprint terug naar de winkel en weer was de winkel gesloten. Na wat navraag kon ik bij een plaatselijk tankstation aas kopen. Nou moest het maar goed gaan, de lijn werd opnieuw in de zee gebracht. Onder het genot van een biertje werd er enkele uren gewacht. In het donker werd de lijn binnen gehaald, wat erg spannend was, zouden we wat vangen ???.,,, en JA!!! De tweede haak had we er wat aanzitten, alleen wisten we niet wat voor vis het was, het leek we een kruising tussen een haai en een rog (zie foto, wie weet wat voor vis het is laat me weten ). We besloten om het beest terug te gooien en niet te slachten. JAJA aan de laatste haak hadden we weer beet ditmaal was het een kleine rog, ook deze hebben we teruggegooid want we wisten niet hoe we deze moesten slachten. De vangst werd nog gevierd met enkele biertje aan het strand en we kregen nog gezelschap van tweede meiden die onze passeerde. Het was een erg geslaagde avond. We hadden onze visavonturen verteld aan enkele mensen in het hostel. Twee andere jongens waren erg onder indruk van het verhaal en vroegen of we nog een keer gingen. We besloten om twee dagen later weer de lijn uit te gooien. Eerst werd er gezellig gegeten in het park bij de bbq, vervolgens werd er met z’n allen de lijn in de zee gebracht. Na twee uur werd de lijn opnieuw binnengehaald en JAWEL we hadden weer beet. Ditmaal was het een mooi grijze Snapper. De vis werd op het strand geslacht en in het hostel werden de filets bereid. De vis smaakte echt super goed, wat wil je nog meer. Hellaas zit het avontuur in Australie erop voor mij en vlieg ik naar Nieuw Zeeland om daar mijn laatste 5 weken door te brengen. Ik ga het leven in Byron Bay met Mart wel missen, maar er wachten weer nieuwe avonturen op mij.

"Normaal" Leven

Het is alweer een lange tijd geleden dat ik een verhaal hebt geplaatst, maar dat komt omdat ik de afgelopen twee maanden een ' normaal' leven hebt gehad. Toch zal ik verslag uitbrengen vanmijn 'normale' leven (werken, eten, uitstapje, slapen).
Ik ben erg blij met mijn baan, het is een leuke baan, op een toplocatie en de collega's zijn erg leuk en we vormen een hechte groep. De eerste weken van januari waren ergchaotische, mooi weer en lekker druk, daar hou ik wel van. Normaal zijn de maanden januari en februari de best maanden in de australische zomer, maar helaas heb ik het getroffen en metrologen verklaren dat dit de slechtste zomer is sinds 30 jaar. Het weer is natuurlijk niet zo erg als bij jullie in het koude kikkerlandje, maar toch er zijn veel dagen met regen en bewolkingen temperaturen rond de 20 graden. Zo zie je maar dat ik nog gewoon een 'Hollander' ben; lekker klagen over het weer ! Gevolg hiervan is ook dat de drukte afneemt half januari en dat er meer vrije dagen zijn. Hierdoor worden er ook meer feesten gegeven, elke week was er wel bij een van de collega's een feestje voor een bepaalde reden ; ouders niet thuis, verlaten van appartement, afscheid of zomaar. Het is erg leuk want bij de feestje komen bijna alle collega's en wordt er veel gedronken !

Ook ben ik erg blij met mijn woonruimte, het is een leuke appartement op een toplocatie (tegenover het central station) met leuke huisgenoten. In het huis is het een kom-en-gaan van mensen. Enkele rustige types gingen weg en twee zweeds meiden kwamen in het appartement. Zij brachten meer leven in de brouwerij, er werd meer gezellige dingen gedaan zoals film kijken, eten, drinken,etc.

De vrije dagen worden voornamelijk besteedt om naar het strand te gaan (als het mooi weer was, meestal niet als ik vrij was), enkele wandeling gemaakt naar mooie spots in de omgeving van Sydney of gezellig een drankje gedaan met de collega's.

Het 'normale' leven was leuk maar toch kreeg het gevoel weer om verder te reizen, dus begon ik plannen te maken om eind februari mijn trip voort te zetten. Eerst ga ik naar Ayers Rock en daarna naar Brisbane en omgeving en mijn laatste bestemming zal Nieuw Zeeland zijn.

De laatste week voordat ik Sydney zal verlaten had ik afgesproken met een jongen uit mijn BK5-periode, hij staat aan het begin van zijn down under avontuur en zal hem wegwijs maken in Sydney en omgeving. We konden het erg goed vinden samen en hebben veel dingen samen gedaan de laatste 4 dagen. Mijn laatste dag bij het werk was ook een erg raar gevoel, ik had het eigenlijk erg naar mijn zin. Ik gaf nog een huisfeest om afscheid te nemen van mijn collega's en huisgenoten. Het was echt een topfeest, maar na afloop van het feest bleek dat het toch moeilijk was om afscheid te nemen van mijn 'normale' leven met een leuke baan, huis enveel nieuwe vrienden. Ik ga het zeker missen, maar toch kijk ik uit naar mijn nieuwe avonturen in Australie en Nieuw Zeeland.

Dit was na een lange periode en kort verslag vanuit Down Under, maar vanaf nu zullen er meer verslagen volgen met heel veel nieuwe avonturen.

Cheers,

Stijn

Back in Australia

Na een radiostilte van enkele weken volgt er weer berichtgeving vanuit de andere kant van de wereld. We gaan terug naar half december van het vorige jaargang. Na een prachtig avontuur in Azie en twee dagen lang vliegen en wachten arriveerde ik laat in de avond in Melbourne. Vanuit het vliegveld opzoek gegaan naar een hostel , waar ik gelukkig nog kon inchecken. Doordat ik het vliegtuig veel geslapen had (had drie stoelen tot mijn beschikking), kon ik niet in slaap komen. De volgende dag maar een stadsplattegrond gepakt en het centrum van Melbourne verkend. Het verkennen van steden wordt veelal gedaan te voet. Melbourne is een moderne stad gecombineerd met veel historie en het heeft veel weg van een europese stad. De stad is constant in bewegen en is tevens de sporthoofdstad van het land. Er zijn meerdere stadions waar ; rugby, criket, tennis (momenteel de Australian Open) of football wordt gespeeld. Na een dag veel bezienswaardigheden te hebben gezien en de stappenteller weer is opgelopen werd er een biertje genuttigd in de naastgelegen pub. In de pub kwam in contact met twee jongen uit Wales die beide fanatieke supports waren van Everton en Manchester United , die avond werd er natuurlijk veel gepraat over voetbal (zoals hoe ajax, manchester gaat verslaan in de Europa League). De volgende dag hadden we afgesproken om samen naar een criket wedstrijd te gaan in het historische Melbourne Cricket Ground Stadium (capaciteit 100.000). Gelukkig wist een van de jongen mij de speelregels te vertellen, want ik was totaal niet bekend met cricket. Het was een leuke ervaring.

Na de stad verkend te hebben staan er weer een trip richting de natuur gepland. Ditmaal ging ik naar Philiph Island dat bekend staat om de mooie natuur, pinguins en het Moto GP-circuit. Aan gekomen op het eiland moest ik opzoek naar een hostel , ik vond een hostel nou ja een hostel het was meer een ' Flower-power' -house met de hele dag bob Marley-muziek en de geur van wierrook, maar erg gezellig en gastvrije mensen . De volgende dag vroeg ging ik het eiland verkennen en de beste manier om het eiland te verkennen is natuurlijk op z'n Hollands met de fiets. Als backpacker moet alles zo goedkoop mogelijk , maar dan krijg je ook niet de beste kwaliteit kwam ik achter (oude fiets). Het eiland is ongeveer zo groot als Texel, dus ik dacht ik fiets ff het eiland over, zoals vaak dingen worden gedaan in de ' doe-ik-wel -ff cultuur' . Dat viel dus behoorlijk tegen, het landschap was niet zo vlak als Texel maar had meer weer weg van het glooiende Franse landschap. Maarja het is wel goed voor de calorietjes haha. Mijn eerste bestemming was het pinguïns reservoir. Bij aankomst bleek het een grote dure toeristische attractie te zijn, dus besloot ik maar om daar geen geld aan te besteden. De volgende bestemming was het race-circuit, daar heb ik een mooie rondleiding gehad over het hele parcours. Ook waren de vele motoren aan het racen en dat geluid blijft er indrukwekkend als ze met een snelheid van boven de 200 km/h voorbij vliegen. Na een dag fietsen en de meeste bezienswaardig gezien te hebben ging ik weer terug naar Melbourne, want Daniel was ook gearriveerd in Melbourne. Die avond ben ik naar hetzelfde hostel gegaan en hebben we gezellig een biertje gedronken en onze azie-verhalen uitgewisseld. We wouden samen de Great Ocean Road (een van s'werelds bekenste kustweg) gaan rijden . De prijzen waren vrij hoog end e keuze was gering in verband met de kerstperiode. Via gumtree (Australische marktplaats) kwamen we in contact met twee franse jongens die nog mensen zochten om dezelfde trip te doen om zodoende de kosten te besparen want vier personen is altijd goedkoper dan twee, zo gezegd , zo gedaan. De volgende dag vertrokken we richting Geelong, wat later dan gepland in verband met problemen met kluisje (te vol gestopt en konden hem niet meer openmaken ). Na wat inkopen te hebben gedaan kan we beginnen aan de indrukwekkende kustroute, met vele haarspeld bochten reed je langs de rotsachtige kustlijn met de mooie gele stranden. Onderweg werd er gestopt om eten te bereiden op een van de vele openbare bbq's langs de kust. Wat wil een man nog meer ; strand, zon, vlees en een biertje haha. De volgende dag brachten we een bezoek aan de 12 apostles (12 rotsformatie die in de branding staan). Het was een erg indrukwekkend natuurverschijnsel. S' avonds werd er nog een kangeroo jacht gedaan en we hebben ze gespot. Het was een leuke 3-daagse roadtrip met veel bbq en bier en gezelligheid.

Bij aankomst terug in Melbourne hebben we onze spullen gepakt om te vertrekken naar Sydney, maar op het station bleek er geen tickets beschikbaar te zijn, de enige optie was om kerstavond te vertrekken en dan zouden we 1^e kerstdag om 7u in de morgen arriveren. Na een busreis van 12 uur (normale afstanden hier) kwamen we aan op de geplande tijd van 7uur. In het kon ik nog enkele uurtje slapen, om s' middag naar Coogee Beach te gaan om daar Kerst te vieren. De bbq was een weerzien van vele bekenden uit NL. Zo zag ik Marloes weer, die haar verhalen weer kon uitwisselen naar onze roadtrip. Ook was er een meisje uit Ommen (Nicole) die bij daniel en mij op het Vechtdal heeft gezeten aanwezig. Tevens was er een jongen uit Hardenberg, die dezelfde mensen kenden , die ik ken. Zo zie je maar weer dat de wereld helemaal niet zo groot is. Het was wel een totale andere belevenis van kerst. Normaal wordt kerst gevierd thuis met familie in een koud en donkerland met veel sfeerverlichting op straat en wordt lekker eten gemaakt gevolgd door een aantal leuke spelletjes wat altijd uitloopt op heel veel lol. Nu zat ik met mijn zwembroek, bbq en een biertje aan het strand aan de andere kant van de wereld. Het was een erg gezellig dag, maar de kerst in Nederland is wel sfeervoller. In australie hebben ze niet echt een 2^e kerstdag maar boxingday (koopjesdag) een dag waar iedereen goedkoop spullen kan kopen. Die dag gingen we naar een groot zeilbotenrace van Sydney naar Hobart (tasmanie) . We hadden een mooie locatie gevonden om de start van de race te zien.

We hadden afgesproken om met z'n allen naar de Blue Mountains te gaan, de vriend van Daniel had een auto tot zijn beschikking en tevens wist hij enkele erg mooie plekken, waar niet zo veel toeristen komen. De plekken waren inderdaad erg mooi en hebben tevens een 4uur duurde trekking gedaan door het park. Het was goed om terug te zijn in het park want ik had weer de mogelijkheid om foto's te maken aangezien de vorige foto's van mijn bezoek verdwenen zijn.

Na de toerische uitstapjes moest ik opzoek naar woonruimte en werk, want ik wil graag voor enkele weken werken om geld te verdienen, nieuwe mensen te ontmoeten en tevens mijn engels taal te verbeteren. Het liefst zou ik mijn Tante Pos ervaring willen gebruiken om een baan te vinden in een restaurant. Eerst ben ik een dag druk bezig geweest met het bezichtigen van enkele kamers. Uit eindelijk vond ik een goedkope en mooie kamer (stapelbed) in het centrum van Sydney tegenover het central Station. Nu nog opzoek naar een baan. Toen we de zeilbotenrace gingen bekijken liepen we langs een mooi fishrestaurant en de vriend van daniel vertelde dat het een erg bekend en goed restaurant is in Sydney. Ik dacht ik kan altijd proberen te solliciteren voor een baan. Na een email en een telefoontje, mocht ik op gesprek komen. Ze waren wel onder de indruk van alle jaren ervaring bij Tante Pos en besloten om mij aan te nemen. Het is echt cool, zo heb je een mooie kamer en een prachtig job.

Ik werk nu in Doyles Fishrestaurant in Watsons Bay, een prachtig bay met uitzicht over de skyline van Sydney. Het restaurant is direct gelegen aan het strand en je kunt er komen met auto en je kunt zelfs metje eigenboot aanmeren op het strand en een hap komen eten. Het restaurant is zeker niet goedkoop de prijzen liggen voor een hoofdgerecht tussen de 45-120 dollar en tevens hebben ze erg grote wijnkaart. De capaciteit van het bedrijf is 450 mensen, dus vele malen groter dan Tante Pos. De werkmethode is ook totaal anders dan dat ikgewend was bij Tante Pas. We werken bij drukke dagen met ongeveer 25-30 bedieningspersoneel. Je hebt verschillende gradaties, je hebt runners voor eten en voor drinken (deze mensen brengen alleen eten of drinken) Je hebt waiters (wat ik ben) die zijn verantwoordelijk om bestelling op te nemen en de mensen te vermaken en je hebt drie managers die weer supervisie geven over alles. Elke werkdag wordt er begonnen met een briefing waarin bekend wordt gemaakt welke wijk je hebt die dag (je houdt je dan voornamelijk alleen bezig met die tafels). Het restaurant heeft behoorlijk veel etiketten waar aan gehouden met worden, wat wel weer nieuw voor mij is. (constant glazen bij vullen,gebruik van verschillend bestek, vele wijnen/champagne). De eerste dagen was ik runner om bekend te worden met de gerechten en het bedrijf. Nu ben ik waiter (ober) in het begin was ik erg veel nadenken welke handelingen er gedaan moeten worden. Nu is het al meerroutine en heb meer tijd om de gasten te vermaken. Ikkrijg veel complimenten van gasten dat mijn engels erg goed is,dat doet mij erg een deugd. Ik had eergister mensen die bestelde kreeft waarbij de ene helft van de kreeft nog gewoon leefde,hahah. Verderheb ikerg leuke collega's van verschillende nationaliteiten en het geld is erg goed en krijg veel fooi. Het is wel weer leuk om de harde-werkers mentalitiet toe te passen, want met 6 dagen van minimaal 10 uur in de week wordt er hard gewerkt. Ik wil nog werken tot half februari wat totaal geen straf is en dan wil ik mijn reis voorzetten naar Fraser Island en Ayer Rock.

Goodbye ,

Stijn

Vietnam

WAARSCHUWING: Schrik niet van de grote van de tekst (wat ik vaak doen), lees het gewoon rustig door want in 3 weken heb ik heel veel beleefd enik heb het zo compact mogelijk beschreven, Veel leesplezier

Vanuit Kuala Lumpur Airport vertrek ik richting Ho Chi Minh City (Vietnam). Ik was al mooi op tijd aanwezig op het vliegveld, toch stond er al een behoorlijke rij voor de in-check balie. Na een tijd doelloos staan te wachten was ik aan de beurt... oh.. nee toch niet, flybag vergeten om te doen. Nadat enkele mensen mij gepasseerd hebben was ik dan aan de beurt. Bij de balie bleek ik geen boardingpass te hebben (dacht dat ze daarvoor zaten). Ik moest terug naar de ingang om mijn boardingpass te printen. Na het hele airport afgelopen te hebben, kon ik weer achteraan sluiten in de lange rij. Vervolgens was ik weer aan de beurt bij de naastgelegen balie. De man achter de balie vroeg waar mijn 2e gedeelte van mijn visumaanvraag was, waarop ik antwoordde op mijn email. Gevolg was dat ik dit gedeelte moest printen. Het internetcafe was weer bij de ingang van het vliegveld. Na een zoektocht had ik eindelijk het cafe gevonden. Ik wou het document uitprinten, maar toen bleek de printer niet te werken (oh.. toen was het even stressen). Na wat klikken en doen kwam het benodigde document uit de printer rollen. Ik had nog maar 30 minuten voordat het vliegtuig vertrok, aangekomen bij de bali (waar niemand meer stond) kon ik het document wat nog warm was afgegeven aan de bali medewerker en in een draf opweg naar het vliegtuig. Bij aankomst van de gate kon ik meteen het vliegtuig inlopen. Zo gelukkig ik heb het toch nog gehaald, ondanks dat ik ruim 2 uur van tevoren aanwezig was.

Na een vlucht van ongeveer 2 uur landde ik op het vliegveld van Ho Chi Minh City. Op het vliegveld werd opgepikt door Vinh Ngo (Vietnamese familie die 26 jaar in Nederland hebben gewoond en nu een eigen waterleidingsmaatschappij hebben in Vietnam, via mijn vader die wekelijks spullen verzameld voor het bedrijf van deze familie, kwam ik in contact met hen. De man bracht mij naar het centrum en hielp mij bij het zoeken van een hotelkamer, tevens vertelde hij wat over de cultuur en gewoontes van Vietnam. Die avond heb ik lekker wat gegeten en kennis gemaakt met een stel uit Thailand, de man en vrouw waren erg geinteresseerd in de Europese- en Nederlandse cultuur, we hebben lange tijd gepraat en gedronken. Het was erg gezellig waarop men uitnodigde om te komen ontbijten bij familie van hun. Volgende dag rond de 10.00 uur stonden ze op de afgesproken plek en vertrokken met een taxi richting de rand van de stad. Aangekomen bij het huis (villa) van zijn broer, stond er een tafel vol met heerlijk thais eten klaar. De broer vertelde mij dat hij een copier was bij het casino in de VIP lounge. Als bewijs wou hij mij wat kaart tricks laten zien. We gingen naar boven in een klein kamertje waar hij mij enkele tips en tricks uitlegde over black jack. Hij werd steeds serieuser en begon zelfs enkele fals-speel-tactiek te vertellen. Met behulp van signalen konden kaarten doorgespeeld worden. Vervolgens vertelde hij dat de avond ervoor een goudsmid (miljonair) uit Brunei, was die veel geld had verloren (enkele tonnen) en dat hij weer wou spelen. Opeens !!! ging de poort open en daar kwam een grote auto voorrijden, uit de auto stapte de goudsmid. De broer gaf mij 100 dollar en zei tegen mij speel tegen hem. De man kwam binnen (veel goud om zijn lichaam) en nodigde mij uit om tegen hem te spelen. Oooh,,Zo zit je ineens in de onderwereld van Vietnam. Ik besloot om even naar de toilet te gaan, waarop ik meteen ben weggerend richting de straat en een taxi genomen naar de stad. (ik trilde en zweette helemaal, angstig). Na de onderwereld-ervaring heb ik een rondrit gemaakt door de stad in een soort van bakfiets. Tijdens de citytour ben ik ook naar het war-museum geweest, wat heel veel indruk maakte op mij. In het museum werden de gebeurtenissen door middel van foto's zichtbaar gemaakt, echt verschikkelijk. De volgende dag heb ik een vervolg gegeven aan de historische tour, door een bezoek te brengen aan de Cu Chi Tunnels (loopgraven). Ik ging met een georganiseerde tour van 60 mensen waarvan 57 chinese vrouwen. Pfff.. wat een kippenhok. Blijkbaar waren de tunnels niet de enige attractie, want de vrouwen van middelbare leeftijd wouden een voor een met mij op de foto. Na hangen en wurgen door het ondergrondse tunnelstelsel en het bekijken van de boobytraps, heb ik samen met de enige niet-chinese mensen munitie gekocht om met een AK-47 geweer te schieten, dat was gaaf! Op de terugweg lag ik lekker te dommelen met mij ipod op, werd ik ineens wakker gemaakt door enkele paniekerige chinese vrouwen en bleek de achterkant van de bus in de brand te staan, kan allemaal hier in vietnam, maar niemand gewond geraakt. S'middags was ik uitgenodigd door de familie Ngo om mee te gaan naar een rondleiding op een van de drinkwatervoorzieningen voor enkele hoge nederlandse functionarissen (waaronder commissie Veerman). We gingen al die avond ervoor naar het stadje. We overnachten in een luxe hotel en gingen uiteten. Die avond werd mijn culinaire kennis uitgebreid. We begonnen met een soort van gourmetten en vervolgens inrollen in rijstbladen, daarna kwam de specialiteit van het huis 'muis' op tafel,eerlijk gezegd was het erg lekker. Na enkele mickey mouses en biertjes genuttigde te hebben gingen we slapen want de volgende dag gingen we al vroeg richting de plant om de voorbereidingen te treffen. Ik kreeg ook een taak toegedeeld, Hollandse filter koffie zetten (kennen ze hier niet). Na een rondleiding van een uurtje en paar interessante gesprekken en heerlijk koffie gehad te hebben was de bijeenkomst goed verlopen. Als afsluiting was er een lunch met alle genodigden. Ik zat aan een tafel met alleen vietnamese mensen en er werd voornamelijk typische vietnamese eten geserveerd. De mensen aan tafel hielpen mij met het eten, ze vonden het zo leuk dat ze ook aparte gerechten gingen bestellen voor mij; waterhoen met kop, zeeaal, etc. Een andere gewoonte in Vietnam is dat je bij elke slok van je bier het glas heft, de andere aan tafel ook, en vervolgens ' Yooh' (proost) zegt en dan gaat drinken. Na enkele biertje begonnen de mannen aan tafel mij uit te dagen, door hele glas leeg te drinken (jij moet volgen). Maar gelukkig heb ik in de Big Bull en voetbalkantine de nodige ervaring opgedaan, dat zij toch het onderspit delven. Dit allemaal was rond het middag uur haha. Ik wil de familie Ngo bedanken voor de leuke dag.

De volgende dag vertrok ik met de bus richting Mui Ne een strandplaatsje waar veel kitesurfers zijn. Die middag lekker op het strand gelegen en weer een mooi rood kleurtje gekregen. De volgende dag stond er een tour naar de Yellow- en White Sanddunes gepland. Met een jeep reden we in een sneltrein vaart langs verschillende bezienswaardigheden en werd een gecrossd met een quart door de sanddunes (soort van sahara). De afsluiting van de tour was bij zonsondergang in de yellow sanddunes, erg mooi. Ik had een goedkope ticket gekocht om van zuid naar noord te reizen. De volgende stop in de tour van Zuid naar Noord Vietnam was Dalat. Opweg naar Dalat werd me duidelijk waarom de prijs zo laag was. De bus ging meerdere malen aan de kook waardoor we 2 uur later aankwamen (maar was al wat gewend vanuit mijn roadtrip). De eerste dag meteen een scooter gehuurd en de omgeving verkend. De volgende stond er weer wat actiefs op het programma, canouing. Bij canouing ga je langs, door de rivier naar beneden door middel van abseilen, glijden of springen. Ik was die dag de enige deelnemer, aanvankelijk vond ik het niet zo leuk, geen nieuwe mensen ontmoeten. Eigenlijk was het een voordeel,want ik mocht enkele mooie watervallen meerdere keren doen en hoefte niet te wachten. Het was een erg leuke ervaring, wist niet dat ik het zo leuk zou vinden. We waren veel eerder klaar dan gepland dus kon ik nog een bezoek brengen aan de Dalat market. Een plein vol met marktkraampjes, nouja meer een vloerzeil met een wereld aan vruchten, schoenen of kledingstukken. Na een tijdje rondgelopen te hebben en zoals typische hollander, kijken, kijken,,, niet kopen, terug gegaan naar hotel om de bus te pakken richting de kustplaats Nha Trang. Deze kustplaats is voornamelijk bekend vanwege de parel witte stranden en de vele backpackers. Dus de komende dagen gaan de culturele- en actieve activiteiten plaats maken voor FEESTEN. In het hostel waren veel backpackers en er werd meteen veel nieuwe contacten opgedaan, een van de vaardigheden die je snel leert tijdens het reizen is contact maken met andere mensen. De volgende dag ging ik de 'bekende' snorkeltour doen, die meer bekend staat als 'party-boat'. Dat bleek ook te kloppen, de groep bleek voornamelijk te bestaan uit gekke canadese jongens en meiden. Bij vertrek 8.30 werd al meteen de fles vodka door de bus gegaan, ook ik moest er aangeloven. Dit was het begin van een prachtige dag. We hebben geen snorkel of eiland gezien, alleen heel veel gezongen, gedanst, gegeten en natuurlijk gedronken.

De volgende dag stond er niets gepland alleen bijkomen van de snorkeltour en de nachtbus richting het authentieke dropje Hoi An. De 12-uur duurde busreis was verschikkelijk want ik had natuurlijk niet genoeg beenruimte. Bij aankomst in het dorpje nog even enkele uurtjes geslapen, om het drop te bezichtigen. Hoi An is een klein dropje waar nog goed de franse inval te zien is, er zijn smalle straten voorzien van keistenen en geverfde huizen, ook is het dropje bekend vanwege de vele kleermakers die er zijn. Je opent maar een willekeurige Wehkamp catalogus en ze maken het na in de kleuren of patroon die je maar wenst, alle kleren worden dan op maat gemaakt. Ik moest dit ook maar ondervinden. Ik heb twee overhemden, korte broek en winterjas laten aanmeten. De kleermaakster was wel onder de indruk van mijn maat (erg groot) en liet het al haar collega zien, haha. Na wat passen en meten konden de kleren opgestuurd worden naar het thuisfront. In het hostel kwam ik nog jongens en meiden tegen van de snorkeltocht, met hen heb ik nog gezellig gegeten en gedronken. De dag erop heb ik hoe hollandse kan het een fiets gehuurd en de omgeving verkend. Ik had een tip gekregen van een oud klasgenoot om een motortocht te maken naar Hue (volgende plaatsje). Ik had het voorgesteld aan enkele mensen en twee mensen Alberto (Spanje) en Nadine (Australie) waren ook enthousiast en gingen met mij mee. Ik had al een goede deal gemaakt met de plaatselijke brommerhandelaar. We vertrokken de volgende ochtend vroeg want de tocht zal ongeveer 6 uur duren. De tocht was inderdaad echt fantastisch je reed langs de kust, door de bergen en rijstvelden, in de zon en de regen. Onderweg werden nog enkele stops gemaakt om tempels en andere bezienswaardigheden te bekijken. Aangekomen in Hue had ik nog voldoende tijd om direct de nachtbus te pakken naar de hoofdstad van het land Hoian (aangezien ik een overvol programma had). Het australische meisje besloot om ook de bus te pakken. Ditmaal was het een goede busreis want ik had de hele achterbank tot mijn beschikking. S'morgens om 7 uur kwamen we aan in de Chaotische stad Hoian en moest ik opzoek naar een hotel. Het meisje had een suite geboekt in een veel te luxe hotel (ze had een kortingsbon om voor 60 dollar per nacht ipv 450) Ze nodigde mij uit om de kamer te delen en zodoende de kosten te besparen, nou daar hoefte ik niet over te twijfelen. De kamer was immens zoals je in films altijd ziet, groot bed, flatscreen, douche met verschillende stralen, groot bad, etc. Die dag heerlijk ontspannen door film te kijken, sporten in fitnesscentrum en bijkomen in Welness. Heerlijk en dat voor 30 dollar! De volgende dag vertrok zij weer richting Australie en ik besloot om de stad te verkennen. Wat prachtige stad is dit, smalle straten, veel winkels, heel veel verkeer, maar toch erg schoon en netjes. Het einde van de Vietnam trip is al bijna in zicht (jammer) maar er stonden nog twee mooie activititeiten in het vooruitzicht. Waaronder een 3 daagse boottocht naar Holang Bay (eilandengroep van meer dan 1000 rotsachtig eilanden). De bochttrip bestond uit alleen maar backpackers, wat garant stond voor veel party, alleen was het weer niet heel goed maar dat bederfte de pret zeker niet. S'middags werden er veel achteruit salto's gemaakt en s'avonds werden er verschillende drankspellen gespeeld . We sliepen die avond aan boord van het schip. De volgende ochtend vertrok een deel van de groep weer terug naar de wal, de andere groep waaronder ik gingen naar een afgelegen robison-eiland. Het prachtig kleine eiland voorzien van blauwe zee, witte strand, rotsen en bos was onze slaapplaats voor die avond. Echt prachtig. Die middag werd er lekker gevoetbald op het strand, tubing (een band achter een speedboat) en rockclimbing gedaan. S'avonds werd er uiteraard weer verschillende drankspelletjes gedaan en gezongen. Volgende ochtend moesten we al vroeg op om terug te keren naar het hostel. Het gevolg was een fikse kater! Diezelfde avond vertrok ik met een nachttrein richting het Noorden van Vietnam, om aan te komen in Sapa. In deze omgeving zijn vele rijstvelden omringd door een prachtige natuur. Vroeg in de ochtend werden we opgepikt vanaf het station door een taxi om naar Sapa te rijden. Iedereen lag nog lekker te slapen toen we prompt werden belagt door een groep schreeuwende vrouwen, die spullen wouden verkopen. De taxichauffeur moest omrijden om de vrouwen van ons af te houden. In Sapa voelde het Nederlandse aan, met temperaturen rond de 5 graden boven nul. Na wat opfrissen en goed ingepakt konden we beginnen aan de 12 km-trekking langs en door de rijstvelden. Buiten het hotel stond een verrassing te wachten, alle vrouwen die ons eerder belaagte stonden ons op te wachten om vervolgens de hele tocht mee te lopen. Het was een prachtig maar glibberige tocht. Die avond bleven we slapen in een homestay (bij de lokale bewoners), een hut gemaakt van bamboo waar we met z'n alleen rond het vuur zaten om warm te blijven. Onder het genot van een biertje werd er praat over de Vietnamese cultuur en tevens werd er het eten bereid. Bij het eten werd de tradionele ricewijn gedronken. De eigenaar vond het zo gezellig, dat hij herhaaldelijk het glas hefde en er veel ricewine gedronken werd. Er kwam zelfs nog guitarmuziek bij wat de ambiance helemaal compleet maakte. De volgende dag werd er nog een korte trekking van 8 km gedaan. De tour door Sapa was een erg mooie en indrukwekkende tocht door het mooie vietnamese landschap. Die avond gingen we met de nachttrein weer terug richting Hanoi. De komende twee dagen staat in het teken van vliegen, wachten, vliegen en nog meer wachten, om uiteindelijk weer terug te komen in Australie. In Australie landt ik in Melbourne om vanuit daar naar Sydney toe te reizen en daar kerst en Oud&Nieuw te vieren met Daniel en Marloes. Daarna probeer ik een baan te vinden om wat geld te verdienen want het gaat erg snel op, maar dat is het zeker waard. Ik wist niet dat ik het reizen zo leuk zou vinden en mezelf nog beter leer kennen. Drie weken Vietnam was echt fantastisch, alleen wel te kort om alles te zien. Voor mensen die een andere cultuur willen zien, kan ik zeker aanraden om hiernaar toe te reizen. Het is erg goedkoop, goede faciliteiten, zeer vriendelijke mensen en met de engels taal redt je prima. Ik zal wel snel gaan, want ik denk dat dit land met enkele jaren ver ontwikkeld is en de prijzen erg zullen stijgen.

L?i chào Stijn

Kerstgroet vanuit Australie

klik op onderstaande link voor de video

http://stijnschuurman.reismee.nl/video/12617/kerstgroet-vanuit-australie/

Kuala Lumpur

Na een mooi avontuur te hebben gehad in Indonesie, stond er nu een nieuw avontuur klaar voor mij in Kuala Lumpur (Maleisie). Na een goede vlucht landde ik s'avonds op Kuala Lumpur Airport, een grote luchthaven doordat het een verbindings is tussen Azie en Australie, Indonesie. Op het Central Station stond daar Maxime (collega van Tante Pos) mij op te wachten. Als ik zo doorga ontmoet ik het hele personeel nog, dus kijk uit al je richting Azie of australie, ik zoek je op hahah. Het was erg leuk om weer een goede bekende te zien. (voor haar ook want ze had al vier maanden geen goede bekende gezien).

Maxime had een mooi appartement op de 21e verdieping van een appartementencomplex met een prachtig balkon met uitzicht over de stad. Ze deelt het appartement met nog drie andere Nederlandse studenten. Na een heerlijk nachtrust op de bank, ging ik al vroeg op om de city te verkennen. (Maxime moest gewoon stage lopen, het verschil moet er toch wezen) Ik begon met een wandeling door Bukit Bintang Street (de hoofdstraat van Kuala Lumpur), vervolgens ben ik naar de bekende Petronanas Towers ( Twin Towers). Het gebouw is erg indrukwekkend zelfs naar een week vond ik het nog steeds immens. Daarna ook een bezoek gebracht aan het naast gelegen KLCC park. Om een goed beeld van de stad te krijgen ben ik in de KL tower (radiotoren van 421 meter hoog) gegaan, vanuit hier had je prachtig uitzicht over de stad en de twin towers. Vervolgens nog een bezoekje gebracht aan Chinatown, deze kom je in elke grote stad tegen, met bijbehorende tempels.
De rest van de dag heb ik een van de vele shoppingscentra afgestruimd, waar ze ik weet niet hoeveel winkels hebben met verschillende spullen. Een van de shoppinshall spande de kroon qua grootte. Het had 14 verdiepingen en bovenin was gewoon een pretpark met een hele lange achtbaan erin.

Die avond heb ik heerlijk gegeten in de Jalan Alor een straat met allemaal primitieve restaurantjes met alleen lokaal food, erg lekker eten voor weing geld. Je eet daar een rijst maaltijd voor ongeveer 2 euro.

De volgende dag had een dag je chillen in gepland. Samen met de andere nederlandse studenten lekker gegeten en hun ervaring over Maleisie uitgewisseld. Daaruit bleek dat ik sowiezo een bezoek moest brengen aan het Taman Negara Nationaal Park. Dat werd ook een van mijn activiteiten. Maar eerst heb ik die avond voor het eerst in mijn leven sushi gegeten in een sushirestaurant. Maxime was al een regelmatige bezoeker van het restaurant. Het was een leuke en lekkere ervaring. De sushi gerechten werden op een lopende band door het restaurant gepresenteerd en als je het gerecht lekker vind dan kan je hem er gewoon van afpakken. Dat is geen goede optie voor Tante Pos denk ik !! Na een dag van uitrusten stond er weer een culturele dag gepland, s'morgens eerst een trekking gedaan in klein natuurgebied in de buurt van de stad. De wandeling was door het bos en een gedeelte met een touwbrug door de toppen van de bomen. Daarna een bezoek gebracht aan de Batu Caves (een grot met daarvoor een heel groot buda beeld). Die avond werd er weer gezellig een borrel gedronken met bijbehorende drankspelletjes in een van de appartementen. Er woonde meerdere nederlandse studenten verspreid in het complex. De laatste drie dagen staat een bezoek gepland naar het national park Taman Negara. Na een bustocht van 3 uur werd je met een houten motorboot naar het dorpje gebracht. In de boot ontmoette ik twee andere nederlandse backpackers en we besloten om met z'n drieen en hostel te zoeken. We vonden een vrij primitief hostel vlakbij het water. Die avond hebben we meteen een nightwalk gemaakt in de jungle. De nightwalk was niet heel bijzonder, weinig beesten gezien en erg touristisch. De volgende ochtend hebben we met z'n drieen de canoby trekking gedaan, een wandeling van ruim 5 uur door de jungle en ook hier was weer een touwbrug door de boomtoppen, alleen was dit de langste brug van de wereld. Het was een erg mooie trekking. Na die lange wandeling hebben we heerlijk gegeten, alleen was ik wat te overmoedig met het bestellen van eten ( 3 gerechten).

Helaas had ik maar een weekje in Maleisie , eigenlijk wat te kort moet ik achteraf toegeven, maar het was zeker de moeite waard.

Op dit moment zit ik in Vietnam waar ik in drie weken tijd van zuid naar noord reis ik heb in de eerste vijf dagen al heel veel meegemaakt en gezien, maar die gebeurtenissen bewaar ik tot de volgende keer.

Salam,

Stijn

Ps: nogmaals bedankt voor de leuke reacties telkens op mijn reisverhalen !!!