Na een radiostilte van enkele weken volgt er weer berichtgeving vanuit de andere kant van de wereld. We gaan terug naar half december van het vorige jaargang. Na een prachtig avontuur in Azie en twee dagen lang vliegen en wachten arriveerde ik laat in de avond in Melbourne. Vanuit het vliegveld opzoek gegaan naar een hostel , waar ik gelukkig nog kon inchecken. Doordat ik het vliegtuig veel geslapen had (had drie stoelen tot mijn beschikking), kon ik niet in slaap komen. De volgende dag maar een stadsplattegrond gepakt en het centrum van Melbourne verkend. Het verkennen van steden wordt veelal gedaan te voet. Melbourne is een moderne stad gecombineerd met veel historie en het heeft veel weg van een europese stad. De stad is constant in bewegen en is tevens de sporthoofdstad van het land. Er zijn meerdere stadions waar ; rugby, criket, tennis (momenteel de Australian Open) of football wordt gespeeld. Na een dag veel bezienswaardigheden te hebben gezien en de stappenteller weer is opgelopen werd er een biertje genuttigd in de naastgelegen pub. In de pub kwam in contact met twee jongen uit Wales die beide fanatieke supports waren van Everton en Manchester United , die avond werd er natuurlijk veel gepraat over voetbal (zoals hoe ajax, manchester gaat verslaan in de Europa League). De volgende dag hadden we afgesproken om samen naar een criket wedstrijd te gaan in het historische Melbourne Cricket Ground Stadium (capaciteit 100.000). Gelukkig wist een van de jongen mij de speelregels te vertellen, want ik was totaal niet bekend met cricket. Het was een leuke ervaring.

Na de stad verkend te hebben staan er weer een trip richting de natuur gepland. Ditmaal ging ik naar Philiph Island dat bekend staat om de mooie natuur, pinguins en het Moto GP-circuit. Aan gekomen op het eiland moest ik opzoek naar een hostel , ik vond een hostel nou ja een hostel het was meer een ' Flower-power' -house met de hele dag bob Marley-muziek en de geur van wierrook, maar erg gezellig en gastvrije mensen . De volgende dag vroeg ging ik het eiland verkennen en de beste manier om het eiland te verkennen is natuurlijk op z'n Hollands met de fiets. Als backpacker moet alles zo goedkoop mogelijk , maar dan krijg je ook niet de beste kwaliteit kwam ik achter (oude fiets). Het eiland is ongeveer zo groot als Texel, dus ik dacht ik fiets ff het eiland over, zoals vaak dingen worden gedaan in de ' doe-ik-wel -ff cultuur' . Dat viel dus behoorlijk tegen, het landschap was niet zo vlak als Texel maar had meer weer weg van het glooiende Franse landschap. Maarja het is wel goed voor de calorietjes haha. Mijn eerste bestemming was het pinguïns reservoir. Bij aankomst bleek het een grote dure toeristische attractie te zijn, dus besloot ik maar om daar geen geld aan te besteden. De volgende bestemming was het race-circuit, daar heb ik een mooie rondleiding gehad over het hele parcours. Ook waren de vele motoren aan het racen en dat geluid blijft er indrukwekkend als ze met een snelheid van boven de 200 km/h voorbij vliegen. Na een dag fietsen en de meeste bezienswaardig gezien te hebben ging ik weer terug naar Melbourne, want Daniel was ook gearriveerd in Melbourne. Die avond ben ik naar hetzelfde hostel gegaan en hebben we gezellig een biertje gedronken en onze azie-verhalen uitgewisseld. We wouden samen de Great Ocean Road (een van s'werelds bekenste kustweg) gaan rijden . De prijzen waren vrij hoog end e keuze was gering in verband met de kerstperiode. Via gumtree (Australische marktplaats) kwamen we in contact met twee franse jongens die nog mensen zochten om dezelfde trip te doen om zodoende de kosten te besparen want vier personen is altijd goedkoper dan twee, zo gezegd , zo gedaan. De volgende dag vertrokken we richting Geelong, wat later dan gepland in verband met problemen met kluisje (te vol gestopt en konden hem niet meer openmaken ). Na wat inkopen te hebben gedaan kan we beginnen aan de indrukwekkende kustroute, met vele haarspeld bochten reed je langs de rotsachtige kustlijn met de mooie gele stranden. Onderweg werd er gestopt om eten te bereiden op een van de vele openbare bbq's langs de kust. Wat wil een man nog meer ; strand, zon, vlees en een biertje haha. De volgende dag brachten we een bezoek aan de 12 apostles (12 rotsformatie die in de branding staan). Het was een erg indrukwekkend natuurverschijnsel. S' avonds werd er nog een kangeroo jacht gedaan en we hebben ze gespot. Het was een leuke 3-daagse roadtrip met veel bbq en bier en gezelligheid.

Bij aankomst terug in Melbourne hebben we onze spullen gepakt om te vertrekken naar Sydney, maar op het station bleek er geen tickets beschikbaar te zijn, de enige optie was om kerstavond te vertrekken en dan zouden we 1^e kerstdag om 7u in de morgen arriveren. Na een busreis van 12 uur (normale afstanden hier) kwamen we aan op de geplande tijd van 7uur. In het kon ik nog enkele uurtje slapen, om s' middag naar Coogee Beach te gaan om daar Kerst te vieren. De bbq was een weerzien van vele bekenden uit NL. Zo zag ik Marloes weer, die haar verhalen weer kon uitwisselen naar onze roadtrip. Ook was er een meisje uit Ommen (Nicole) die bij daniel en mij op het Vechtdal heeft gezeten aanwezig. Tevens was er een jongen uit Hardenberg, die dezelfde mensen kenden , die ik ken. Zo zie je maar weer dat de wereld helemaal niet zo groot is. Het was wel een totale andere belevenis van kerst. Normaal wordt kerst gevierd thuis met familie in een koud en donkerland met veel sfeerverlichting op straat en wordt lekker eten gemaakt gevolgd door een aantal leuke spelletjes wat altijd uitloopt op heel veel lol. Nu zat ik met mijn zwembroek, bbq en een biertje aan het strand aan de andere kant van de wereld. Het was een erg gezellig dag, maar de kerst in Nederland is wel sfeervoller. In australie hebben ze niet echt een 2^e kerstdag maar boxingday (koopjesdag) een dag waar iedereen goedkoop spullen kan kopen. Die dag gingen we naar een groot zeilbotenrace van Sydney naar Hobart (tasmanie) . We hadden een mooie locatie gevonden om de start van de race te zien.

We hadden afgesproken om met z'n allen naar de Blue Mountains te gaan, de vriend van Daniel had een auto tot zijn beschikking en tevens wist hij enkele erg mooie plekken, waar niet zo veel toeristen komen. De plekken waren inderdaad erg mooi en hebben tevens een 4uur duurde trekking gedaan door het park. Het was goed om terug te zijn in het park want ik had weer de mogelijkheid om foto's te maken aangezien de vorige foto's van mijn bezoek verdwenen zijn.

Na de toerische uitstapjes moest ik opzoek naar woonruimte en werk, want ik wil graag voor enkele weken werken om geld te verdienen, nieuwe mensen te ontmoeten en tevens mijn engels taal te verbeteren. Het liefst zou ik mijn Tante Pos ervaring willen gebruiken om een baan te vinden in een restaurant. Eerst ben ik een dag druk bezig geweest met het bezichtigen van enkele kamers. Uit eindelijk vond ik een goedkope en mooie kamer (stapelbed) in het centrum van Sydney tegenover het central Station. Nu nog opzoek naar een baan. Toen we de zeilbotenrace gingen bekijken liepen we langs een mooi fishrestaurant en de vriend van daniel vertelde dat het een erg bekend en goed restaurant is in Sydney. Ik dacht ik kan altijd proberen te solliciteren voor een baan. Na een email en een telefoontje, mocht ik op gesprek komen. Ze waren wel onder de indruk van alle jaren ervaring bij Tante Pos en besloten om mij aan te nemen. Het is echt cool, zo heb je een mooie kamer en een prachtig job.

Ik werk nu in Doyles Fishrestaurant in Watsons Bay, een prachtig bay met uitzicht over de skyline van Sydney. Het restaurant is direct gelegen aan het strand en je kunt er komen met auto en je kunt zelfs metje eigenboot aanmeren op het strand en een hap komen eten. Het restaurant is zeker niet goedkoop de prijzen liggen voor een hoofdgerecht tussen de 45-120 dollar en tevens hebben ze erg grote wijnkaart. De capaciteit van het bedrijf is 450 mensen, dus vele malen groter dan Tante Pos. De werkmethode is ook totaal anders dan dat ikgewend was bij Tante Pas. We werken bij drukke dagen met ongeveer 25-30 bedieningspersoneel. Je hebt verschillende gradaties, je hebt runners voor eten en voor drinken (deze mensen brengen alleen eten of drinken) Je hebt waiters (wat ik ben) die zijn verantwoordelijk om bestelling op te nemen en de mensen te vermaken en je hebt drie managers die weer supervisie geven over alles. Elke werkdag wordt er begonnen met een briefing waarin bekend wordt gemaakt welke wijk je hebt die dag (je houdt je dan voornamelijk alleen bezig met die tafels). Het restaurant heeft behoorlijk veel etiketten waar aan gehouden met worden, wat wel weer nieuw voor mij is. (constant glazen bij vullen,gebruik van verschillend bestek, vele wijnen/champagne). De eerste dagen was ik runner om bekend te worden met de gerechten en het bedrijf. Nu ben ik waiter (ober) in het begin was ik erg veel nadenken welke handelingen er gedaan moeten worden. Nu is het al meerroutine en heb meer tijd om de gasten te vermaken. Ikkrijg veel complimenten van gasten dat mijn engels erg goed is,dat doet mij erg een deugd. Ik had eergister mensen die bestelde kreeft waarbij de ene helft van de kreeft nog gewoon leefde,hahah. Verderheb ikerg leuke collega's van verschillende nationaliteiten en het geld is erg goed en krijg veel fooi. Het is wel weer leuk om de harde-werkers mentalitiet toe te passen, want met 6 dagen van minimaal 10 uur in de week wordt er hard gewerkt. Ik wil nog werken tot half februari wat totaal geen straf is en dan wil ik mijn reis voorzetten naar Fraser Island en Ayer Rock.

Goodbye ,

Stijn